Dying Is The Only Way To Save Your Soul: Dom, w którym pająk mówi dobranoc.

Jestem na głodzie. Gdzie jest mój narkotyk? To bardzo niezdrowo przestać czerpać ze źródła radości tak nagle. Nie widziałam go od kilku dni i chociaż potrafię pogodzić się z wieloma rzeczami to jeszcze nie potrafię z tą, że przyjmuje moje szczęście w tak małych dawkach. Pusty rozdział? Chcę to zapisać nami. Nie znaczy jednak, że mogę.

Z innej beczki to rzuciły się święte krowy i cała trzoda za nimi na niewinny spektakl, ja przodowy zasilacz gospodarki wydałam mnóstwo pieniędzy na kosmetyki i pędzelki do makijażu, kupiłam notes z silikonową okładką w stylu Lego. Byłam z moją kumpelą na małym wypadzie na wsi, wieczorem odwiedził nas Pierun i ciosał gromami ;-) Spałyśmy w starym przedwojennym domku po jej babci. Urokliwe miejsce, urokliwy domek, słowem Podlaskie :-) Mieszkaniec domku, wielki pająk przywitał się z nami, nie cierpię pająków.
Na dodatek zgubiłam paczkę papierosów co miało być chyba znakiem, że mam nie palić.
Widziałam sarenkę z odległości do 7 metrów, nietoperze latające nad moją głową i bandę dzieciaków przy ognisku, które zamiast kiełbasek przypalały kijki i okadzały podwórko... bawiły się w wiedźmy, albo coś.
Było tak fajnie, że musiałam narobić zdjęć :-)

Chyba samosiejki drzewek (te małe), podobno nikt ich nie rozsadzał w ten sposób, a jest to teren prywatny, gospodarz chyba wie, co czyni i gada.

Dzika bestia biega po polach i łąkach, strzeżcie się!

Rzeczka rodem z horroru ;-)

A motylek jak się uczepił, to się odczepić nie chciał, przyroda mnie lubi, a komary uważają mnie za boginię, jestem cała pogryziona, od stóp do głowy...

stara komódka? nie wiem jak to się nazywa, ale jest stare i fajne :-)

piec kaflowy, kocham te piece, choć trzeba w nich palić drzewem, a to trzeba narąbać, porąbać i przynieść, a także umieć rozpalić w piecu, na szczęście to ostatnie umiem.